نقد "پايان نامه" در برنامه شب گذشته هفت

مجله سی نت:   شب گذشته در برنامه هفت نقد "پايان نامه" صورت گرفت.
نقد این فیلم با بحث بر سر ژانر سیاسی و بودن هفت برنامه  یا نبودن آن در سینما آغاز شد. حامد کلاهداری کارگردان و روح​الله شمقدری تهیه کننده فیلم هم مهمان برنامه بودند.

در ادامه این برنامه مسعود فراستی منتقد ثابت برنامه هفت بحث نقد فیلم را از فیلمنامه آن شروع کرد و گفت که فیلمنامه خوب از کار در نیامده متروی کرج  و ضعیف است. شخصت​ها نا مفهوم هستند و ماجرای انتخابات در آن اصل نیست. به گفته فراستی در این فیلم با 4 جوان دانشجو مواجه​ایم و حتی نمی​فهمیم که رشته تحصیلی آن​ها چیست؟ برای آن جوان​ها هم سیاست اصل نیست، در واقع این 4 جوان بهانه​ای هستند که در فیلم به مساله انتخابات پرداخته شود که آن هم درست پرداخته نمی​شود.

حامد کلاهداری کارگردان فیلم هم با اشاره به سیر فیلم از روز به شب گفت :" درواقع ما می​خواستیم نشان بدهیم که سیاست از روشنگری شروع و به شب و تاریکی ختم می​شود."
او تاکید کرد که اصل قصه در این فیلم حواشی انتخابات اوراق بهادار  است و گفت: "قبول ندارم بگوییم که در فیلم این مساله اصل نیست."

فراستی در ادامه برنامه گفت که فیلم "پایان نامه" گنگ است و این گنگی از فیلمنامه اثر می​آید. به اعتقاد این منتقد، داستان هم در فیلم درنیامده چون بازیگر سینما  داستان به اندازه وقایعی که در فیلم دیده می​شود، اصل نیست.

او به تفاوت سینمای مستند و داستان​گو پرداخت و گفت که یک وقت هست که شما دارید مستند خبری می​سازید- مثل کار مخملباف که خیلی بد بود- یک موقع هم هست که سراغ ساخت اثر داستان​گو می​روید. این منتقد اضافه کرد: "ظاهرا ادعای "پایان نامه" هم این است که یک اثر سینمایی قصه​گوست. فیلم قصه​گو هم باید قصه​اش را روایت کند."

او به این نکته هم اشاره کرد که فیلم "پایان نامه" باید تیم ملی   مرا قانع کند که دعوا در آن بر سر چیست؟ به گفته فراستی سازنده فیلم این مشکل را داشته که فیلم را سیاسی کند یا اکشن به همین خاطر کار دو پاره است.

کلاهداری هم در پاسخ به فراستی گفت که دوپاره بودن فیلم تعبیر خود من از روز​ها پس از انتخابات است و این مساله عمدی​است. به گفته او سیاست تا یک جایی بحث و گفتمان است، اما وقتی وارد خیابان شود، اکشن می​شود.

در ادامه برنامه فریدون جیرانی به سراغ شخصیت​های منفی اثر رفت و گفت که اشکال بزرگ چنین فیلم​​هایی در این است که شخصیت​های اخبار سمنان  منفی را خوب پرداخت نمی​کنند. در این فیلم هم من در واقع نمی​فهمم که آدم​های منفی فیلم کدامند. در واقع درام به من چیزی نمی​دهد و من بر اساس پیش زمینه​ای که دارم باید حدس بزنم.

او به تفاوت فیلم​های پروپاگاندایی(تبلیغات سیاسی) که در آمریکا ساخته می​شود با فیلم​هایی که با همین رویکرد در ایران تولید می​شوند، اشاره کرد و گفت که آن​ها کارشان را خوب انجام می​دهند و وقتی می​خواهند به موضوعی بپردازند، 70 درصد خودشان را نقد می​کنند و 30 درصد به نقد دیگران می​پردازند، اما در انتهای اثر مخاطب تحت تاثیر قرار می​گیرد. در اینجا اما ماجرا برعکس است.

جیرانی با اشاره به اکشن شدن فیلم "پایان نامه" و قتل​ هایی که در آن صورت می​گیرد گفت:"از طرف دیگر این خیلی بد است که ما بیاییم و نشان بدهیم که در مملکت​مان و در جمهوری اسلامی اینقدر بکش بکش است. در صورتی که در عالم واقعیت این​جور نیست."

کلاهداری در پاسخ اما به این نکته اشاره کرد که فیلمش در جهت اهداف نظام است و در آن شخصیت​های اطلاعاتی ایثار می​کنند.

شمقدری تهیه کننده فیلم نیز گفته ​های کارگردان را تایید کرد و گفت که فیلم ما وامدار جریان عمومی در کشور پس از انتخابات و حماسه 9 دی است. او این فیلم را در راستای دفاع از جایگاه ولایت توصیف کرد و گفت که آدم های بد و جریان فتنه هم در این فیلم مشخص است. در فیلم هم نشان داده می​شود که آن​ها به کجاها وصل هستند.

او در پاسخ یه این پرسش جیرانی که فکر نمی​کنید ورود به این حوزه یک مقدار دقت بیشتر را می طلبید؟ گفت: " اگر ما وارد این حوزه نمی​شدیم کس دیگری هم وارد نمی​شد."

او به برخورد​هایی که با این فیلم شد اشاره کرد و افزود:" از زمانی که معلوم شد در این فیلم قرار است به ماجرای انتخابات و حوادث پس از آن پرداخته شود، برخورد​های فاشیستی با آن صورت گرفت. خیلی​ها نمی​خواستند این فیلم ساخته شود. اما ما در این فضا فیلم را ساختیم و سعی کردیم به منافع اصلی نظام بپردازیم و زیر بنای فتنه​ای را نشان دهیم که می​خواست ریشه نظام را بزند."

او به اتفاقات عجیب و غریبی که برای کارگردان فیلم رویداده هم اشاره کرد و گفت که در کجا دیده​اید یک بازیگری بیاید در فیلمی و بعد کنار بکشد. او گفت این جریان همچنان ادامه دارد و حتی در مورد فیلم سکوت رسانه​ای شده​است.

کلاهداری هم با بیان این مطلب که فیلم سیاسی در ایران دارد متولد می​شود، گفت:" نباید این بچه را زنده به گور کنیم."

او افزود: "من که سال​ها بازیگری کرده​ام، در این فیلم به خاطر همین حاشیه ​ها شرایط عادی نداشتم و در واقع فقط از 50 درصد توانم استفاده کردم. هر لحظه من با شوک​ های عجیب و غریبی مواجه بودم و نمی​دانم چرا اینقدر به این فیلم حمله شد."

فراستی در پایان این بخش برنامه هفت در مورد نماد در سینما صحبت کرد و گفت که در سینما به خاطر عینی بودن آن، هرچیزی در وهله اول خودش است. از سوی دیگر نماد در سینما با اراده تو ساخته نمی​شود. رفتن به سمت نماد برای فیلمسازی کار سخت و اشتباهی است.

او افزود:" اگر از اول با نیت نماد جلو بروی، یک فاجعه است، بعد شعار سیاسی را هم به آن اضافه کنی و فکر کنی که این شد فیلم، اما این فیلم نمی​شود."

کلاهداری هم در پاسخ به فراستی گفت که حرف​های او با ذات هنر که آزادی​خواه است، تناقض دارد اما فراستی این مساله را رد کرد و گفت همین آزادیخواهی هم در هنرچارچوب و پشتوانه تئوریک دارد.

در آخر هم فراستي خطاب به كلاهداري گفت: "فيلم قبليت ("شكلات داغ") از "پايان نامه" بهتر بود."

  به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای رسانه، در نهمین نشست نقد و بررسی "اتاق رسانه سینمای ایران" فرهنگسرای رسانه، «قصه پریا» فیلم جدید فریدون جیرانی، مجری برنامه تلویزیونی هفت مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

این نشست با حضور فریدون جیرانی(کارگردان)، مرتضی شایسته(تهیه کننده)، بیژن امکانیان( بازیگر) و امیر قادری( منتقد)، روز شنبه، بیست و هشتم خرداد ماه در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.

در این نشست فریدون جیرانی ضمن بیان اینکه به مدت یک سال و نیم با هیچ رسانه­ ای  مصاحبه نکرده است، گفت: به احترام اصحاب رسانه و مطبوعات در این نشست شرکت کرده ام و این آخرین مصاحبه من است. چون سعی می کنم بیشتر گوش کنم و خیلی حرف ها را نزنم.

وی افزود: من همیشه به یک سینمای میانه معتقد بودم که نه روشنفکرانه باشد و نه به شعور مخاطب توهین کند، در عین حال نیز بتوانم مخاطب عام را به سینما بکشانم.

کارگردان فیلم «قصه پریا» کار در جریان سینمای میانه را سخت دانست و اضافه کرد: من سعی کردم روند سینمای میانه را در همه کارهایم حفظ کنم. این تلاش گاهی موفق بوده و گاهی نه، اما هرچه پیش می رویم به علت محدودیت هایش سخت تر می شود.

جیرانی تصریح کرد: در ده سال گذشته فیلم هایی موفق به فروش  خوب شدند که در دو سال اخیر با شکست روبه رو شده اند. اما در هر حال آن ها توانستند جریان بخش خصوصی تولید را جهت دار کنند.

مجری برنامه تلویزیونی هفت درباره سینمای میانه  تاکید کرد: در دهه شصت برای آنکه سالم سازی به وجود بیاید ، الگوی میانه مطرح شد که تعریفی نداشت و تلاش می کرد از سینمای فعلی خود فاصله بگیرد. در حال حاضر تعریف سینمای میانه نازل شده و نباید آن را نازل کرد.

جیرانی در پاسخ به پرسش اینکه آیا حاضرید فیلم خودتان را در برنامه هفت نقد کنید یا نه، گفت: ما تلاش می کنیم در برنامه هفت فیلم قصه پریا را نقد کنیم اما هنوز در این مورد تصمیمی گرفته نشده است.

وی تاکید کرد: دهه هشتاد به بعد، دهه مضمون است نه ساختار. اکنون سینمای معناگراست که طرفدار دارد. مضمونی که خط قرمزی را شکسته باشد. این گرایش به مضمون باعث می شود؛ ملودرام خانوادگی را کمتر تحت الشعاع قرار دهیم.

این کارگردان درباره غریب و نامفهوم بودن برخی شخصیت ها توضیح داد و گفت: قسمتی از سکانس ها حذف شده کهبرخی ابهام ها را ایجاد کرده است.

جیرانی در پایان گفت: همه دنیا فیلم می سازند و از فروش گیشه پولشان را در می آورند. اما لفظ سینمای گیشه در ایران بد جا افتاده است.

مرتضی شایسته تهیه کتتده این فیلم در ادامه این نشست گفت: فکر می کنم فیلم «قصه پریا» ویژگی های لازم برای یک فروش خوب را دارد. اما چون یکدفعه به ما اطلاع دادند که قرار است اکران شود نتوانستیم تبلیغات لازم را به موقع برایش انجام دهیم.

وی در پاسخ به انتقاد از پایان تلخ این فیلم افزود: اتفاقا ما تاکید داشتیم که پایان این فیلم غافلگیرانه باشد و بتواند مخاطب را به تامل و فکر وادارد.

شایسته تاکید کرد: در حال حاضر کار تهیه کنندگی دشوار است. چون باید نکته های زیادی را در نظر بگیریم. مثلا فیلمنامه"قصه پریا "مدام بازنویسی و به روز می شد.

تهیه کننده فیلم «قصه پریا» اضافه کرد: شبکه قاچاق سی دی گسترش شدیدی پیدا کرده است و تهیه کنندگان امنیت سرمایه گذاری ندارند. باید قوانینی باشد تا امنیت تهیه کننده ها حفظ شود.

بیژن امکانیان بازیگر نقش هادی مسرور نیز درباره شهرت برخی بازیگرها اظهار کرد: برخی بازیگران نقش هایشان را زندگی نکرده و فقط ادا در می آورند. به همین علت مخاطبان با فیلم ارتباط برقرار نمی کنند.

وی افزود: به شهرتی که عامل آن توانایی است باید توجه کرد اما فیلمسازها اول سراغ شهرت می روند، بعد به جنبه توانایی بازیگر توجه می کنند.

در پایان این نشست لوح تقدیر از سوی رییس فرهنگسرای رسانه به عوامل این فیلم اهدا شد.